کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی بر عملکرد دانه و روغن گاوزبان‌(Borago officinalis L.)‌ تحت تنش کمبود‌آب

به منظور بررسی اثرات کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی بر عملکرد دانه و روغن گاوزبان‌ تحت تنش کمبود‌‌ آب، آزمایش مزرعه‌ای در سال1390 در کرمانشاه به‌ صورت کرت‌های خرد شده، در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تنش کم‌آبی شامل 4 سطح با قطع یکبار آبیاری در مراحل رویشی‌‌، زایشی، رویشی+ زایشی‌ و بدون تنش (آبیاری نرمال)‌ به عنوان عامل اصلی و تیمارهای کودی شامل‌ سه ‌سطح 100‌% کودهای شیمیایی‌، 50% کودهای شیمیایی‌‌+‌ زیستی و 25% ‌کودهای شیمیایی‌+ زیستی ‌بود. در این تحقیق از کودهای زیستی نیتروکسین و بیوفسفات استفاده گردید. بر اساس نتایج آزمایش اثر متقابل تیمارهای کم‌آبی و کود بر اکثر صفات معنی‌دار شد. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی و زیستی در شرایط تنش کم‌‌آبی اثر معنی‌داری بر حداکثر شاخص سطح برگ، وزن خشک‌کل، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه و عملکرد روغن گاوزبان داشتند. بیشترین مقادیر وزن 1000 دانه، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، عملکرد روغن، شاخص سطح برگ و وزن خشک کل در شرایط بدون تنش کم‌آبی و کمترین مقادیر (به جز درصد روغن) در تنش رویشی+زایشی حاصل گردید. بیشترین عملکرد روغن (09/50 کیلوگرم در هکتار) در شرایط بدون تنش مشاهده شد. تیمار50 %‌ کودهای شیمیایی‌‌+ زیستی در تنش رویشی 13 درصد و در تنش زایشی 5/1 درصد عملکرد دانه را نسبت به مصرف 100%‌ کودهای شیمیایی افزایش داد. به نظر می‌رسد مصرف50 %‌ کودهای شیمیایی+زیستی علاوه بر افزایش عملکرد دانه و روغن گاوزبان موجب کاهش خسارت تنش کم‌آبی گردیده است.